Ο Αδάμ ήταν άνθρωπος: δεν θέλησε το μήλο για το μήλο, το θέλησε επειδή ήταν απαγορευμένο.Μαρκ Τουαίην
Έρωτας είν' η αφορμή
Αν σου κόβεται η πνοή
Στο πρωινό σου ξύπνημα
Κι όλο σε πνίγει ένας λυγμός
Το βράδυ όταν ξαπλώνεις
Αν σκαλώνει η ζωή
Πάντα στο ίδιο δίλημμα
Κι ο χρόνος μοιάζει λιγοστός
Στα σχέδια που σκαρώνεις
Έρωτας είν' η αφορμή
Έρωτας κι η αιτία
Ανακατεύει τη ψυχή
Σαν να 'ναι τρικυμία
Πολιορκεί τη λογική
Κυκλώνει τη καρδιά σου
Και στήνει μια μικρή γιορτή
Μέσα στα όνειρα σου
Αν πυρώνει το κορμί
Σε κάθε νέο μήνυμα
Κι ένας αθώος στεναγμός
Φουντώνει καθώς λιώνεις
Αν δε βγαίνει η φωνή
Μετά το πρώτο φίλημα
Κι όλο αυξάνει ο σφυγμός
Στο χάδι σαν ζυγώνεις