Ξεκίνησα από ένα σκοτεινό σημείο, τη μήτρα. Οδεύω σε ένα άλλο σκοτεινό σημείο, το μνήμα.Νίκος Καζαντάκης
Μπόρα
Στ' ανάθεμα η σκέψη μου
Στ' ανάθεμα της ώρας
Της ώρας που δεν πίστεψα
Το πόσο μ' αγαπάς
Και να που τώρα έφτασα
Στο πέρασμα μιας μπόρας
Μιας μπόρας που με πέταξε
Σε βράχια μοναξιάς
Πώς να νικήσω τον καιρό
Που με βαστά μακρυά σου
Λάθη τρυπήσαν το πανί
Κι αέρα δεν κρατά
Πως ν' ανεβώ στον ουρανό
Να βρω την αγκαλιά σου
Ο χρόνος τρώει το σκοινί
Και κάτω με πετά