Η παιδική μου ηλικία ήταν μια περίοδος αναμονής για τη στιγμή που θα μπορούσα να στείλω τους πάντες και τα πάντα στο διάολο.Ιγκόρ Στραβίνσκι

Πως

Μοιράσου το στο FacebookΜοιράσου το στο Twitter

Με όσα χρώματα κι αν βάψεις τη ζωή σου
Όσα αρώματα κι αν ρίξεις στο κορμί σου
Η ψυχή σου θα 'ναι πάντα άδεια

Του χθες τα λάθη και αν σβήνεις κάθε μέρα
Τις μαύρες σκέψεις κι αν σκορπίσεις στον αέρα
Πάλι μόνη θα περνάς τα βράδια

Πως γεμίζεις τη ζωή σου
Με κρυμμένα μυστικά
Πως φωτίζεις τη ψυχή σου
Δίχως λόγια τρυφερά

Πως αλλάζεις τα όνειρα σου
Με ελπίδες ψεύτικες
Πως γιορτάζεις τη χαρά σου
Που ποτέ δεν γεύτηκες

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση