Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.Νίκος Καζαντζάκης
Έλα κι απόψε
Μπορεί να είσαι μακριά
Να μ' έχεις πια ξεχάσει
Κι από την μέρα που 'φυγες
Μήνες να 'χουν περάσει
Μπορεί να είσαι πια αλλού
Να φτιάχνεις τη ζωή σου
Την ύπαρξη μου να 'σβησες
Από την θύμηση σου
Μα εγώ εσένα σκέφτομαι
Εσένα θέλω μόνο
Μακάρι να γυρίζαμε
Ξανά πίσω τον χρόνο
Έλα κι απόψε, έλα ξανά
Σαν άγγελος στα όνειρα μου
Τον φόβο 'διωξε, με μια ματιά
Ζέστανε πάλι την καρδιά μου
Δώσ' μου ένα λόγο, μια αφορμή
Κι αυτό το βράδυ να παλέψω
Μείνε μαζί μου, ως το πρωί
Μόνος μου πάλι δεν θ' αντέξω
Τι κι αν ο χρόνος δεν περνά
Και μένω πάντα μόνος
Και κάθε βράδυ η μοναξιά
Είναι ο μόνος δρόμος
Πάλι εσένα σκέφτομαι
Για σένα ξενυχτάω
Ακόμη και στον ύπνο μου
Εσένανε ζητάω