Εξομολογείται κανείς τις παλιές του αμαρτίες, για να κάνει χώρο για τις καινούργιεςAdolphe d' Houdetot
Όμορφη σαν ρόδο
Πάλι μου χαμογέλασες
Με κοίταξες στα μάτια
Μου είπες λόγια τρυφερά
Και μ' έκανες κομμάτια
Πάλι με φίλησες γλυκά
Μου κράτησες το χέρι
Μ' αυτό που κρύβεις στην καρδιά
Ένας θεός το ξέρει
Είσαι όμορφη σαν ρόδο
Και τ' αγκάθια σου τρυπούν
Μα δεν δίνεις ένα λόγο
Να μπορούν να σ' αρνηθούν
Δεν μπορούν να σε αγγίξουν
Δίχως λίγο να κοπούν
Δεν μπορούν να σ' αγαπήσουν
Πριν ακόμη πληγωθούν