Οι άνθρωποι αγωνίζονται πιο σκληρά για τα συμφέροντά τους παρά για τα δικαιώματά τους.Ναπολέων Βοναπάρτης
Αφού εσύ δε μ' αγαπάς
Σε βλέπω με άλλον μπροστά μου
Και νιώθω νεκρή τη καρδιά μου
Δεν έχω φωνή να μιλήσω
Ποιος είναι αυτός να ρωτήσω
Ο χρόνος παγώνει για λίγο
Τη δύναμη ψάχνω να φύγω
Που πήγαινα έχω ξεχάσει
Δε σκέφτομαι πια τα 'χω χάσει
Αφού εσύ χαμογελάς
Εγώ γιατί δακρύζω;
Αφού εσύ δε μου μιλάς
Γιατί πια να ελπίζω;
Αφού εσύ αλλού κοιτάς
Τα μάτια γιατί τα 'χω;
Αφού εσύ δε μ' αγαπάς
Τότε γιατί υπάρχω;
Σε βλέπω μαζί του και πάλι
Και κάνω πως είσαι μια άλλη
Τα πόδια μου όμως λυγίζουν
Ποια είσαι ξανά μου θυμίζουν
Το κλάμα με πείσμα κρατάω
Μα μέσα βαθιά μου πονάω
Τα δόντια μου σφίγγω ν' αντέξω
Τη θλίψη μου να κοροϊδέψω