Οι άνθρωποι είναι μοναχικοί, γιατί χτίζουν τοίχους αντί για γέφυρεςΤζον Νιούτον
Με τη θύμηση σου
Όσα θυμίζουνε εσένα
Έχω απόψε συντροφιά
Τα ρούχα σου τα ξεχασμένα
Η μόνη μου παρηγοριά
Όσα θυμίζουνε εσένα
Τα έχω κάνει φυλαχτό
Μπορεί να ζω στα περασμένα
Μα με κρατάνε ζωντανό
Με τη θύμηση σου
Μέρες τριγυρίζω
Βλέπω τη μορφή σου
Σ' ότι αντικρίζω
Με τη θύμηση σου
Λιώνω κάθε βράδυ
Ψάχνω το φιλί σου
Μέσα στο σκοτάδι
Όσα θυμίζουνε εσένα
Κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά
Και με τα μάτια βουρκωμένα
Περιπλανιέμαι στα στενά
Όσα θυμίζουνε εσένα
Έχουν στοιχειώσει το μυαλό
Στα μέρη σου τ' αγαπημένα
Κι αυτό το βράδυ περπατώ