Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετεLuigi Pirandello
Μη ρωτάς
Με ρωτάς γιατί κοιτάω σιωπηλός
Γιατί μένω απαθής και δε λυγίζω
Βλέπεις θέλω να το παίξω δυνατός
Και γι' αυτό μπροστά σε σένα δε δακρύζω
Δε σ' αφήνω να πιστέψεις πως πονώ
Όμως πλήγωσες και πάλι τη καρδιά μου
Κι αν σου φαίνεται το κλάμα μου βουβό
Θα ξεσπάσει όταν θα 'σαι μακριά μου
Μη ρωτάς αν κλαίνε
Όσοι δε μιλάνε
Λόγια κι αν δε λένε
Μέσα τους πονάνε
Μη ρωτάς αν έχουν
Πέτρα μες στο στήθος
Μοιάζουν πως αντέχουν
Αλλά είναι μύθος
Με ρωτάς αν με αγγίζει ο χωρισμός
Κι ας το ξέρεις πως ακόμη σ' αγαπάω
Μα δε φτάνουνε τα λόγια δυστυχώς
Για να πω αυτό που νιώθω όταν πονάω