Ξεκίνησα από ένα σκοτεινό σημείο, τη μήτρα. Οδεύω σε ένα άλλο σκοτεινό σημείο, το μνήμα.Νίκος Καζαντάκης
Στιγμές χωρισμού
Μπροστά σου στάθηκα
Να κλαις αισθάνθηκα
Τα χέρια άπλωσα, να σ' αγκαλιάσω
Μα εσύ δε μίλησες
Τη πλάτη γύρισες
Κι έτσι μου έδειξες, πως θα σε χάσω
Ο χρόνος πάγωσε
Τον πόνο αντάμωσε
Μια λέξη ψέλλισες, ψυχρό αντίο
Σχεδόν ανύποπτα
Με λόγια ανείπωτα
Το τέλος έφτασε, για μας τους δύο
Μες στο σκοτάδι
Του άδειου δρόμου
Στέκουμε μόνοι
Μοιάζει το βράδυ
Με έργο τρόμου
Που δε τελειώνει
Με τη σιωπή σου
Φτιάχνεις μαχαίρια
Και με πληγώνεις
Απ' το κορμί σου
Διώχνεις τα χέρια
Μ' αποτελειώνεις