Ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Το να ζεις όμως νικημένος και άδοξα είναι σαν να πεθαίνεις κάθε μέρα.Ναπολέων Βοναπάρτης
Μέρες σιωπής
Δέντρα γεμάτα άσπρα φωτάκια
Κάλαντα ψέλνουν μικρά παιδάκια
Κόσμος στους δρόμους μέρες γιορτής
Αλλά για μένα μέρες σιωπής
Είναι γιορτές
Μα εσύ δε θες
Να 'σαι μαζί μου
Και όλα πια
Μοιάζουν κενά
Μες στη ζωή μου
Παντού χαρές
Και αγκαλιές
Μα εγώ είμαι μόνος
Σε μια γωνιά
Στα σκοτεινά
Με βρίσκει ο χρόνος
Το άσπρο χιόνι σβήνει το γκρίζο
Κι εγώ το τζάμι δειλά αγγίζω
Βλέπω τον κόσμο χαμογελά
Μακάρι να 'ταν τόσο απλά