Μην περπατάς πίσω μου, μπορεί να μην οδηγήσω. Μην περπατάς μπροστά μου, μπορει να μην ακολουθήσω. Περπάτα δίπλα μου για να είμαστε σαν ένας.Ινδιάνικη παροιμία
Πόσο ακόμη;
Έχω τη σκέψη σου παρέα ως τα χαράματα
Με ξελογιάζει και απόψε με ουίσκι
Και με τα μάτια κατακόκκινα απ' τα κλάματα
Άλλη μια μέρα πάλι μόνο μου με βρίσκει
Περνούν οι μέρες με μοτίβο επανάληψης
Σε μια ρουτίνα μοναξιάς αργοπεθαίνω
Και στη καρδιά μου τα σημάδια εγκατάλειψης
Δείχνουν πως λείπεις, μα σε εγώ σε περιμένω
Πόσο ακόμη θα αντέξει η ψυχή μου;
Χωρίς την αύρα της δικής σου της ψυχής;
Πόσο ακόμη θα βαστάξει το κορμί μου;
Στην απουσία της δικής σου επαφής;
Πόσο ακόμη θα κρατήσει το μυαλό μου;
Μέρα τη μέρα χάνεται η λογική
Τα μάτια κλείνω, έρχεσαι στ' όνειρο μου
Κι όταν τ' ανοίγω, έχεις εξαφανιστεί