Να μαθαίνεις σαν να πρόκειται να ζεις αιώνια, να ζεις σαν να πρόκειται να πεθάνεις αύριο.Όττο Φον Μπίσμαρκ
Με κλειστά τα μάτια
Κάθε βράδυ τριγυρνάς
Μες στα όνειρα μου
Κάθε βράδυ ξεπηδάς
Απ' τη μοναξιά μου
Μου γλυκαίνεις τη ψυχή
Που 'ναι πικραμένη
Κι όταν φτάνει το πρωί
Χάνεσαι σαν ξένη
Δεν αντέχω να σε ζω
Με κλειστά τα μάτια
Δεν αντέχω να ξυπνώ
Με καρδιά κομμάτια
Θέλω πάλι να σε δω
Να σε αγκαλιάσω
Θέλω πάλι να σε πιω
Και να σε χορτάσω
Κάθε βράδυ με γυρνάς
Στη παλιά ζωή μου
Πάλι λες πως μ' αγαπάς
Πως είσαι δική μου
Και με βρίσκει το πρωί
Μες στην ευτυχία
Μα δεν είναι αληθινή
Είναι φαντασία
Σχόλια