Εξομολογείται κανείς τις παλιές του αμαρτίες, για να κάνει χώρο για τις καινούργιεςAdolphe d' Houdetot
Με κλειστά τα μάτια
Κάθε βράδυ τριγυρνάς
Μες στα όνειρα μου
Κάθε βράδυ ξεπηδάς
Απ' τη μοναξιά μου
Μου γλυκαίνεις τη ψυχή
Που 'ναι πικραμένη
Κι όταν φτάνει το πρωί
Χάνεσαι σαν ξένη
Δεν αντέχω να σε ζω
Με κλειστά τα μάτια
Δεν αντέχω να ξυπνώ
Με καρδιά κομμάτια
Θέλω πάλι να σε δω
Να σε αγκαλιάσω
Θέλω πάλι να σε πιω
Και να σε χορτάσω
Κάθε βράδυ με γυρνάς
Στη παλιά ζωή μου
Πάλι λες πως μ' αγαπάς
Πως είσαι δική μου
Και με βρίσκει το πρωί
Μες στην ευτυχία
Μα δεν είναι αληθινή
Είναι φαντασία
Σχόλια