Ανακάλυψα κάτι αστείο για τους ανθρώπους: Είναι έτοιμοι να πεθάνουν για μετάλλια και χρωματιστές κορδέλες.Ναπολέων Βοναπάρτης
Κοίτα πως είμαι τώρα
Μπορεί για σένα να 'ταν όλα ένα αστείο
Μπορεί να πίστεψες πως παίζουμε κρυφτό
Αλλά δεν πρόσεξες πως κόπηκα στα δύο
Λίγο να σε 'χω και πολύ να σε ζητώ
Όρκους μου πρόσφερες που χάθηκαν στο χρόνο
Κι αφήσαν πίσω τους μια άδεια αγκαλιά
Το ότι σ' αγάπησα στιγμή δε μετανιώνω
Μα τ' ότι σ' έχασα μου κόστισε ακριβά
Κοίτα πως είμαι τώρα
Πόσο άδειος κενός
Ακατοίκητη χώρα
Ξεραμένος βυθός
Κοίτα τ' άψυχα μάτια
Δε μιλούν, δε γελούν
Μα μετρούν τα κομμάτια
Της καρδιάς και πονούν
Μπορεί να βούτηξες το ψέμα στην αγάπη
Μα πίστεψε με δεν το έκανες γλυκό
Έχει τρυπήσει τη ψυχή μου σαν αγκάθι
Κι η απουσία σου με σπρώχνει στο κακό
Σχόλια
Ακατοίκητη χώρα
Ξεραμένος βυθός
Τι γραφεις γηγενη μου...μοναδικός κι υπεροχος παντα!