Στη ζωή μου, οι πιο μεγάλοι δάσκαλοι, στάθηκαν τα ταξίδια και τα ονείρατα.Νίκος Καζαντζάκης

Χρόνια θολά

Μοιράσου το στο FacebookΜοιράσου το στο Twitter

Στο σώμα μας τα τραύματα
Θυμίζουν άλλες εποχές
Στενά κελιά σε φυλακές
Με ουρλιαχτά και κλάματα

Τα όνειρα μας στοίχειωσαν
Φιγούρες με χακί στολές
Που στον αθώων τις πληγές
Τα ρόπαλα τους μάτωσαν

Περάσαν θεέ μου κάτι χρόνια
Γεμάτα μίσος και διχόνοια
Γεμάτα φόβο στη καρδιά
Και εξορίες σε νησιά

Ήρθαν αργότερα σωτήρες
Πολιτικοί οδοστρωτήρες
Και φέραν δήθεν αλλαγές
Με κούφια λόγια και ψευτιές

Βιβλία δίχως γράμματα
Οι υποσχέσεις και τα «θα»
Βλέπουν τον κόσμο που πεινά
Κι όλο του τάζουν θαύματα

Το μέλλον μας το στήριξαν
Πάνω σε δείκτες κι αριθμούς
Μα τους σωστούς λογαριασμούς
Φρόντισαν και τους έκρυψαν

Έρχονται θεέ μου κάτι χρόνια
Γεμάτα ψεύτικη συμπόνια
Από ανθρώπους μηχανές
Που εκτελούν διαταγές

Και οι αφέντες στις Βρυξέλες
Που τρων με δεύτερες μασέλες
Όλο μιλούν για το ευρώ
Για να μη δούμε τον γκρεμό

Σχόλια  

0 #2 ΝΕΦΕΛΗ
ΚΑΙ ΑΠΟΨΕ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΔΙΑΒΑΖΩΝΤΑΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΟΥ.ΕΙΝΑι ΟΤΙ ΚΑΛΛΥΤΕΡΟ ΠΡΙΝ ΠΕΣΩ ΓΙΑ ΥΠΝΟ.ΜΕ ΗΡΕΜΟΥΝ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ.
Παράθεση
0 #1 ΓΗΓΕΝΗΣ
Κι εγώ σ' ευχαριστώ για την ηλεκτρονική παρέα. Καλά να περνάς. Καληνύχτα!!
Παράθεση

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση